Atak spekulacyjny

Atak spekulacyjny – nabycie i późniejsze szybkie wyprzedanie pewnych aktywów (np. waluty, uprawnień do emisji) przez spekulantów, ukierunkowane na uzyskanie jak największego zysku. Zazwyczaj atak spekulacyjny jest rozumiany jako zjawisko charakterystyczne dla kryzysu walutowego, jednakże nie jest to powszechną regułą. W przypadku rynku walutowego osiągnięty zysk (z wyprzedaży waluty) jest związany z różnicą kursu przed i po deprecjacji waluty.

Najbardziej prawdopodobne są ataki spekulacyjne m.in. na waluty krajów o stałych kursach walutowych, ze słabym sektorem finansowym, z dużym deficytem budżetowym, czy też z wysokim bilansem obrotów bieżących finansowanym zobowiązaniami krótkoterminowymi.

Warunkiem koniecznym do powodzenia ataku spekulacyjnego są niespójności polityk gospodarczych oraz pewne makroekonomiczne, strukturalne problemy gospodarki. Ataki spekulacyjne oparte na niefundamentalnych przesłankach (czyli wywołane przez defekty rynkowe, takie jak zachowania stadne czy też tzw. samospełniające się przepowiednie) są z zasady mało skuteczne i łatwo im przeciwdziałać – np. w 1995 roku podczas ataku na dolara Hongkongu wystarczyło podniesienie stóp procentowych o 1,5 pkt. proc. Ataki spekulacyjne są zatem efektem nieprawidłowych polityk makroekonomicznych, co jest wykorzystywane przez niektórych inwestorów.